HANYSOLAND

Sheriff

skuli mie to mogom Tupolewa z betonu we Laziynkach postawic
jo mom inszy problym u siebie
musza sie z Flüchtlingami uzyrac abo oswoic ?
abo jedno abo druge ?

kużnik

W Polsce dwa tydnie haje o TK( trybunał konstytucyjny)
Sam tak na prowda żodyn nie wiy o co idzie i kto mo recht.
Za to we Ameryce,we Belgii a i w Niymcach wiedzom wszysko bo dowiedzieli sie z nasze gazety.
Nejlepszy poinformowany je przewodniczoncy parlamentu europejskiego
"niby Niymiec a nie Nymiec" Martin Schulz.( Kto go tam wybroł jak tam trza mieć szkoły?)
Choć som nie zdoł ani abitury a podchodzioł do nij ze 4 razy,to jednak prawo wszyskich krajow EUa szczególnie Polski mo w małym palcu. Jyny nie wiedzieć o kiery to mały idzie.

A sprawa sie wyjaśniyła sama.

Od zeszłego tydnia nie uświadczycie żodnego,nowego za abo prociw.
Był nowet donos do prokuratora generalnego na Prezydenta Dudy.
Prokurator pośpiesznie umoł rynce i napisoł,że prezydenta nejwyży mogom pocałować w czoło,bo osondzać go może jdynie Trybunał Stanu.
Musioł już pierońszczok(tyn prokurator) wiedzieć zeszły tydziyń to,co jo sie dowiedzioł dziepro wczora.

Bezmaś prziszoł e-mail ze stolice stolic aby zawrzić te rozpyskowane,polske ryjoki bo to co sie dzieje, dzieje sie za przizwolyniym i wiedzom najjaśniejszego,panujoncego nom ojca wszyskich narodow nie zależnie od koloru skory.

Jednym słowym prziszło potwierdzynie tego,coch sam pisoł jeszcze przed wyborami,że żodyn rzond krajow z EU ni może być wybrany bez błogosławiyństwa z Waszyngtonu i יְרוּשָׁלַיִם
Dowiedzioł ech sie tyż czamu Polska je nogle tako ważno i nie tykalno.

Ukraiński pucz(majdan), jako przewidywano baza prociw Rusyji kompletnie zawiod.
A kosztuje!!!!
Podle Victorii Nuland( ministra USA) pora miliardow na tydziyń.
Ukrainscy politycy som nie przewidywalni a przi tym tak przekupni,że Ameryka już nie nadonżo z piniondzami.
Z tego kompletnego frustu zaczli ostatnio lansować Grużina byłego,zbankroconego prezydenta Gruzji jako prawdziwego Ukrainca.

Aż tu nogle w politycznej ruletce zaczon sie kryncić i wygrywać PiS z takimi tuzami jak Kaczyński i Maciarewicz.

Przeca jak ci sie ogarnom, opiyrzom i umocniom we władzy to bydom za darmo robić robota antyrusko za kiero bele ukraiński szmaciorz,
"krol czekulady" abo bokser i.R.( im Ruhestand) kożom se płacić miliardy dularow.

Peter

Reitza

Reitza

Dr Dariusz Ratajczak: Wywiad z żołnierzem Waffen SS
Publikujemy świetny wywiad, który ś.p. dr Ratajczak przeprowadził kilka lat temu z niejakim
Martem, estońskim ochotnikiem i weteranem Waffen SS. Rozmowa prowadzona była w
prostym, żołnierskim języku; jest pełna szczerych i śmiałych refleksji, przez co lektura staje się
wyjątkowo przyjemna. Polecamy.

DR: Witaj Mart! Walczył pan w Waffen SS?
M: Tylko za Ojczyznę. Moją Ojczyzną jest Estonia.

DR: Jak pan wspomina wkroczenie Sowietów do Estonii w czerwcu 1940 r.?
M: Piekło, moi rodzice, dobrze sytuowani mieszczanie z miejscowości Paida, trafili na Sybir- już nie
powrócili. Ja wtedy ukrywałem się z bratem. Jakoś daliśmy radę.

DR: Dużo było kapusiów wśród Estończyków?
M: W swej masie są zbyt małomówni, jak bracia- Finowie, by być kapusiami. Ale szmat trochę było.
Takie czasy. Kurewstwo znosi narodowość. Inna sprawa, że podobnie jest z bohaterstwem.

DR: Jest lato 1941, wkraczają Niemcy, co pan wtedy czuł, jak zachowywała się ulica?
M: Trudno zapomnieć, kwiaty na czołgach, to byli rycerze z wyśnionej bajki, ładnie wyglądali,
odpowiadali estońskiemu poczuciu porządku. Niemieccy pancerniacy mówili nam, że teraz mamy
wolność. Byłem sceptyczny, ale to było wytchnienie. Azja poszła precz. Zresztą w czasie odbijania
Estonii z rąk sowieckich- Niemców wspierało 12-15 tysięcy moich rodaków.

DR: Mówi pan o „leśnej braci”
M: W rzeczy samej.

DR: Czy podczas wkraczania wojsk niemieckich do Estonii pana rodacy, wzorem Litwy i Łotwy,
dopuścili się gwałtów lub morderstw na Żydach ?
M: W Estonii Żydów praktycznie nie było- najwyżej 4 tysiące ( podczas rządów niemieckich zginęło ok.
900-DR). To jest w ogóle wielkie nieporozumienie. Nas, Estończyków, wtłacza się w formułę „narody
bałtyckie” tudzież „Bałtowie”. Tymczasem my jesteśmy Ugrofinami, taką południową flanką
Skandynawii. W gruncie rzeczy nawet dzisiejszy Sankt Petersburg to nasza ziemia, konkretnie braci
Ingrelów, których pozostało pewnie z 1.000 ( słownie: tysiąc-DR). Podkreślam to, bo moja mama była
Ingrelką ( polski termin: Inżorka-DR).
Nie wiem, jak tam było w Litwie i Łotwie, gdzie społeczność żydowska była o niebo liczniejsza, jednak
wiem i to, że Łotysze są świetnymi żołnierzami .Koledze odstrzelono prawą rękę, to pruł do „iwanów” z
lewej. Potem go Sowieci zarąbali saperkami. To był mój kolega, Łotysz. Strasznie dzielny naród.
Kolega… Przyjaciel. Już nie poznam jego grobu. Zawsze się za niego modlę. Biblię miał w jednym
palcu i powtarzał, że walcząc teraz-zmazuje hańbę zbyt wielu swoich rodaków angażujących się w
1917 r. w rewolucję bolszewicką.

DR; Walczył pan nad Narwą, historycy wojskowości ( zresztą nieliczni) piszą, że to było piekło.
Jak pan wspomina tamte czasy?
M: Nie piekło, ale piekło piekieł. Szatański koncert. Broniliśmy Ojczyzny. Proszę sobie wyobrazić, że
pod koniec 1944 r. 100 tysięcy Estończyków aktywnie broniło Ojczyzny przed Sowietami. 100 tysięcy
rozsianych w różnych formacjach, w tym 10 tysięcy w estońskiej dywizji SS.
Generalnie „iwany” dostały straszliwie w dupę. Wczesną wiosną 1944 siedem dywizji naszych i
niemieckich wybiło 120 tysięcy „krasnoarmiejców”, przy stratach własnych: 20 tysięcy. Po twardych
walkach ewakuowałem się z Estonii dopiero wczesną jesienią tego samego roku, czyli wtedy, gdy
Rosjanie już byli nad Wisłą, jak mi pan podpowiada. Nie mieliśmy szans, dysproporcje sił były
tragiczne: 10:1. Widzi pan, to jest tak: grzejesz lufę, nawet na ramieniu kolegi, robisz co możesz, a
Sowieci idą i idą. Istna szarańcza. Tamci Rosjanie to dzisiejsi Chińczycy. Strasznie cierpieliśmy, ale to
słodkie cierpienie, zwłaszcza za Ojczyznę, która jest taka mała, że się zna niemal każdą mieścinę.

DR: Cierpiały narody Europy… Przez was…
M: Szczerze mówiąc, miałem wtedy i mam teraz w dupie narody Europy, szczególnie za ich
wcześniejszą postawę wobec sowieckiej agresji na Estonię z 1940 r. Czy ktoś wtedy pomógł mojemu
Krajowi? Ja tylko myślałem o Estonii, no i o tym, aby zachować tyłek w całości. Nie byłem nigdy
agresorem, lecz ofiarą. Ofiara ma prawo do obrony.
DR: Braliście jeńców?
M: Garściami, poza tym było wielu dezerterów, nawet po przełamaniu frontu. Jeden taki trafił do
mojego plutonu. Gnojek przeżył wojnę, podobno mieszka w Kanadzie i robi za ukraińskiego patriotę.
Sowieci jeńców nie brali, przynajmniej u wrót Estonii.

DR: Jakie były stosunki między wami, Estończykami , Łotyszami et cetera a Niemcami?
M: Różnie bywało. Ideologicznie to był gnój, pamiętam taką pogadankę o narodowo-socjalistycznej
kobiecie. Debilizm, rechotaliśmy przez dwa dni. Z wojskowego punktu widzenia Niemcy byli bardzo
profesjonalni.
DR: Ale jednak traktowali was inaczej?
M: No w końcu jestem Estończykiem, a nie Niemcem. Ale poważnie… Ten hitlerowski chłam to
zawsze miałem w czterech literach. A na froncie, jak na froncie… U Niemców zawsze uderzało mnie
to, że nie pozostawiają kolegów w potrzebie. Sam tego doświadczyłem. Przez gapiostwo, tak to teraz
oceniam, znalazłem się w strefie niczyjej, takim „no man’s land”. Walą Sowieci, walą Niemcy. Myślę-
koniec. Aż tu nagle pełznie do mnie Berlińczyk w takich komicznych okularach a’ la butelka i wyciąga
mnie z tego „szajsu”. I częstuje herbatą. Herbatą! W Sowietach- nie do pomyślenia. Kolega z
Wehrmachtu, Heinz, opowiadał mi taką historię… Otóż w lipcu 1944 r. bronił Wilna przed Sowietami .
Teraz, od pana wiem, że miasto atakowali również polscy patrioci, bo to w końcu wasze miasto
(czasowo litewskie:DR). No więc Heinz siedzi w tym Wilnie, a z nieba ( zrzuty- DR) dostaje żarcie na
co najmniej tydzień. Ja myślę, że to była taka zwykła niemiecka solidność, już bez względu na to, czy
ktoś jest hitlerowcem, czy też chłopem od pługa.

DR: A propos Polaków: czy miał pan „przyjemność” na froncie z moimi rodakami?
M: Nie, w żadnym przypadku. Wiem tylko z opowiadań kolegów, że to byli dobrzy żołnierze, brali
jeńców i palili papierosy w takich dziwnych ”lufkach”. Już nawet nie pamiętam, kto mi to powiedział.
Ogólnie, Polacy są w porządku. Dla mnie Polska to w zestawieniu z Estonią niemal kontynent. No i
chyba wspólnie mamy coś do powiedzenia „iwanom”.

DR: Rosjanom, znaczy się?
M: „Iwanom”!

DR: A, dajmy na to, co pan sądzi o Francuzach?
M: Mówię po żołniersku, opierając się na przekazach kolegów: gnojki i tchórze. Nawet ta ich
operetkowa Legia Cudzoziemska. Byle facet z Wehrmachtu dałby sobie radę z tymi „Rambo”, czyli
kmiotami z odzysku. Ja już nie wspominam o Waffen-SS.

DR: Ale wojnę wygrali…
M: Francuzi przegrali I wojnę światową, bo się do cna pozbyli młodych mężczyzn. A potem nastąpiła
kompromitacja: II wojna światowa. To społeczność dekadentów. Wino, marskość wątroby i armia
kolorowych piłkarzy.

DR: Nie mogę nie zadać tego pytania: dlaczego właśnie estońskie Waffen-SS.? PrzecieŜ nawet
nad Narwą mógł pan wybrać „Schutzmannschaft”, policję polową…, no, co tam pan chce…?
M: Kompletny przypadek. Równie dobrze mogłem być w Wehrmachcie lub jakiejś estońskiej
samoobronie. Nie myślałem wtedy o takich sprawach.

DR: Z wojskowego punktu widzenia, jakby pan ocenił „bitność” poszczególnych armii podczas
II wojny światowej?
M: „Iwany” były niezłe, ale to dzicz i hołota, Azja. Żołnierz-niewolnik. Oczywiście najlepsza była armia
niemiecka. No ale siła „dobrego na złego”. Tak, Szkopi są dobrzy…, to znaczy byli, bo to teraz, jak
wszędzie, fajtłapy. Oni chyba dopiero teraz przegrywają ostatecznie swoją wojnę. Ja tylko czekam, jak
Turek zostanie kanclerzem Niemiec.

DR: Czy w pana oddziale była posługa kapłańska?
M: Tak, był pastor, ale Sowieci odstrzelili mu pół głowy. Bez względu na narodowość i rasę każdy
żołnierz, wierzący lub niewierzący, i w każdym czasie, modli się. Tak było i będzie, bo Bóg istnieje.
Inna sprawa, że w obliczu śmierci nawet niepalący zaciągnie się skrętem. Iluż takich gości widziałem.

DR: Wygrał pan swoje Ŝycie?
M: Moje Ŝycie po 1945 r. to cholerna, jałowa amerykańska emigracja. Długa jak reformy damskie z
XIX wieku. A jednak wróciłem. Estonia jest wolna. I tylko o to chodzi.

DR: Jak Pan ocenia przyszłość Estonii?
M: Myślę, Ŝe za 20 lat poziom Ŝycia Estończyków będzie wyŜszy niŜ w Finlandii.

DR: Ambitny plan.
M: Realny, zawsze byliśmy lepiej zorganizowani i bardziej pracowici od naszych braci z północy. Poza
tym, na mój gust, oni za duŜo piją wódki i stali się wygodniccy.

DR: Dziękuję za rozmowę.
Dariusz Ratajczak
To widza jak przed wojnom sie tu scieli a farze tysz chcom wojny!

kużnik

[quote="Peter"]

Reitza

Jak jo w 45 roku do polski szkoly szol to ten polski niby uczyciel (ruski akcynt) to jusz to godol;Polska jest lod bautyku do morza czornego!
A tyn przybysz ze ameryki nie bydzie miol powodzynio,za malo funduszu mo!

kużnik

kużnik

Zefek

Heutzutage ist es sehr beliebt
virtuelles Geld,virtuelle Meinung sogar ein Virtuelles Volk zu haben.
es ist alles nicht so brutal wie die Realität...man hat noch ein paar Leben zur Verfügung.